«Το χρήµα κάνει κουµάντο στη χώρα» φώναξαν στους πολίτες οι δικαστές µε τη στάση τους. «Ο πλούτος είναι πιο δυνατός από τη δηµοκρατία» τους είπαν µε την απόφασή τους. Και Το ΧΩΝΙ τούς ρωτάει: ∆εν ντρέπεστε;
Ολες οι δικαστικές αποφάσεις, από την επίλυση της µικρότερης υπόθεσης στο ειρηνοδικείο µέχρι και τα ανώτατα δικαστήρια (όπως καλή ώρα και το ΣτΕ), ΦΥΣΙΚΑ και εµπεριέχουν άσκηση πολιτικής. Γιατί αυτό που κάνουν, προκειµένου να επιλύσουν την αντιδικία, είναι να διαµορφώνουν µια νέα πραγµατικότητα. Και εποµένως, βασική παράµετρος της όποιας απόφασής τους είναι αυτή η νέα πραγµατικότητα (που διαµορφώνουν µε το διατακτικό τους) να µπορεί να λειτουργήσει µέσα στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, ως αναπόσπαστο κοµµάτι της. Με άλλα λόγια, τα δικαστήρια ΦΥΣΙΚΑ και καλούνται να αποφασίζουν εντός του κοινωνικού πλαισίου, που λειτουργούν. Αλλωστε, και οι δικαστές είναι άνθρωποι που ζουν στην ίδια αυτή κοινωνία. ∆εν τους φέρνουµε από κάποια άλλη χώρα να δικάσουν....
Επίσης, η απονοµή δικαιοσύνης ΦΥΣΙΚΑ και δεν µπορεί να βασίζεται σε αποστειρωµένες νοµικές θεωρητικές ερµηνείες δωµατίου αλλά πρέπει να εναρµονίζεται µε την κοινή λογική. Για αυτό άλλωστε και στα κακουργήµατα (εκεί που κρίνεται αν ο κατηγορούµενος µπει στη φυλακή για πάντα) ο νοµοθέτης έχει προβλέψει τα µεικτά ορκωτά δικαστήρια. Που την απόφαση δεν τη βγάζουν οι 3 δικαστές που ξέρουν τα νοµικά (και µπορούν να κάνουν όσες θεωρητικές ερµηνείες του νόµου θέλουν) αλλά οι 4 λαϊκοί, απλοί πολίτες, που δεν ξέρουν νοµικά αλλά έχουν απλά την κοινή λογική!
Το να βγαίνουν, λοιπόν, αποφάσεις βάσει της κοινής λογικής, που επικρατεί στην κοινωνία τη δεδοµένη χρονική περίοδο, δεν είναι κάτι καινούριο. Είναι κατάκτηση του νοµικού µας πολιτισµού, όσο και αν η αντιπολίτευση τελευταία κάνει ότι δεν µπορεί να το καταλάβει, κάνοντας απίστευτες (σχεδόν αστείες) δηλώσεις περί του αντιθέτου...
Η λογική... καταζητείται!
Τα προηγούµενα 27 χρόνια ανοµίας προφανώς δεν έκαναν την κατάσταση στο ραδιοτηλεοπτικό χώρο καλύτερη. Χειρότερη την έκαναν. (Υπάρχει αλήθεια κανείς που να υποστηρίζει το αντίθετο;). Και όµως, οι δικαστές του ΣτΕ µε την απόφασή τους ΠΡΑΚΤΙΚΑ αυτό διέταξαν να επανέλθει. Ενα καθεστώς, που ΟΙ Ι∆ΙΟΙ είχαν χαρακτηρίσει αντισυνταγµατικό!
Τα προηγούµενα 27 χρόνια στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο δεν είχε γίνει ποτέ διαγωνισµός. ∆εν είχε δοθεί ποτέ καµία νόµιµη άδεια. Το ΣτΕ δεν το είχε απασχολήσει αυτό το ζήτηµα και έτσι όλα κυλούσαν -για το σύστηµα- οµαλά.
Μετά, όµως, ήρθε µια κυβέρνηση που αποφάσισε να κάνει διαγωνισµό για τις άδειες. Και τον έκανε µε τέτοιο τρόπο, που εκτίναξε το τίµηµα στον ουρανό, αποδεικνύοντας έµπρακτα (και τετελεσµένα) ότι όλα τα προηγούµενα χρόνια το δηµόσιο έχανε λεφτά! Λεφτά που θα µπορούσε να παίρνει από τους καναλάρχες (όπως αποδείχθηκε) αλλά δεν τα έπαιρνε, προκειµένου να µην ταραχθούν οι σχέσεις πολιτικής και µιντιακής εξουσίας. Αυτό αποδείχθηκε το καλοκαίρι, µε το διαγωνισµό του Αυγούστου, που έφτασε τελικά το τίµηµα στα 255 εκατοµµύρια ευρώ. Το πλιάτσικο, που συνέβαινε στο δηµόσιο ταµείο όλα τα προηγούµενα χρόνια αποδείχθηκε!
Ε, λοιπόν, αυτή την απόδειξη ήρθε να εξαφανίσει το ΣτΕ µε την απόφασή του! Να µην υπάρχει ως επιχείρηµα ο διαγωνισµός µε τα 255 εκατοµµύριά του. Να µη µπορεί να τον επικαλείται η κυβέρνηση! Και άρα να µη χρειάζεται να απαντάει και η αντιπολίτευση...
Αυτή είναι η νέα πραγµατικότητα, που διαµόρφωσε η -κατά πλειοψηφία- δικαστική απόφαση του ανώτατου Συνταγµατικού ∆ικαστηρίου της χώρας. «Τα λεφτά να επιστραφούν στους πλούσιους» είπαν οι 14 δικαστές έναντι των 11 συναδέλφων τους. Και έτσι τα συµφέροντα των αιτούντων καναλαρχών προστατεύθηκαν απολύτως. Ολοι τους πανηγυρίζουν έξαλλα από την Τετάρτη το βράδυ!
Οσον αφορά τώρα τα συµφέροντα της κοινωνίας, των ελληνικών νοικοκυριών, των νοσηλευτών και των Ελλήνων επιστηµόνων, είναι φανερό ότι δεν έπαιξαν τόσο σηµαντικό ρόλο στη νοµική σκέψη των 14 ανώτατων δικαστών.
Οπως, άλλωστε, είναι φανερό ότι δεν είχαν παίξει κανένα ρόλο απολύτως στο νοµικό µυαλό τους και τα συµφέροντα των εργαζοµένων της ΕΡΤ, όταν η κυβέρνηση Σαµαρά είχε ρίξει µαύρο στη δηµόσια τηλεόραση! Γιατί θυµίζουµε ότι τότε κλήθηκε το ΣτΕ να αποφανθεί και τα βρήκε όλα συνταγµατικώς εντάξει!
Συµπέρασµα: Το να κλείσει η ΕΡΤ είναι συνταγµατικό. Το να κλείσουν τα ιδιωτικά κανάλια, όµως, που λειτουργούν παράνοµα εδώ και 27 χρόνια... όχι!
Και υπάρχει και ένα συµπέρασµα ακόµη, που µπορεί να βγάλει ο πολίτης µετά τα προχθεσινά. Προσέξτε το, γιατί έχει σηµασία...
■ Αν µια κυβέρνηση τολµήσει να υπογράψει ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ την παραίτηση της χώρας από την εθνική της κυριαρχία, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙ Η ΒΟΥΛΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ (όπως συνέβη στην πρώτη δανειακή σύµβαση το 2010), τότε δεν έχει πρόβληµα συνταγµατικότητας!
■ Αν όµως τολµήσει να βάλει τους καναλάρχες να πληρώσουν για πρώτη φορά στη ζωή τους για τις δηµόσιες συχνότητες που τους έχουν παραχωρηθεί, τότε αυτή η κυβέρνηση πάσχει από συνταγµατικότητα!Πιο γρήγορα... και από τη σκιά τους
Αν ρωτούσαµε 1.000 Ελληνες στις αρχές του Σεπτέµβρη για το πότε πιθανολογούσαν να βγει η απόφαση του ΣτΕ σχετικά µε τις τηλεοπτικές άδειες, και οι 1.000 θα έλεγαν «σε καµιά διετία»!
■ Γιατί τόσο έκανε το ΣτΕ για να βγάλει «συνταγµατικώς εντάξει» το πρώτο µνηµόνιο, που προέβλεπε την παραίτηση της χώρας από την εθνική της κυριαρχία! (Η αίτηση κατατέθηκε τον Ιούλιο του 2010 και απόφαση από το ΣτΕ είδαµε το Φεβρουάριο του 2012, όταν είχε ετοιµαστεί και συµφωνηθεί και το δεύτερο µνηµόνιο, που επίσης περιείχε την ίδια πρόβλεψη).
■ Επίσης, 2 χρόνια ακριβώς έκανε το ΣτΕ να βγάλει απόφαση και στην περίπτωση των οριζόντιων περικοπών των συντάξεων! (Η αίτηση κατατέθηκε το Μάιο του 2013 και απόφαση από το ΣτΕ είδαµε τον Ιούνιο του 2015).
■ Βέβαια, υπάρχει και άλλη περίπτωση (ελληνικά οµόλογα) που η καθυστέρηση στην έκδοση απόφασης έφτασε τα 3 χρόνια. (Η αίτηση κατατέθηκε τον Απρίλιο του 2012 και απόφαση από το ΣτΕ είδαµε τον Ιανουάριο του 2015).
Γιατί, για όποιον γνωρίζει, ΣτΕ σηµαίνει «καθυστέρηση». Οχι όµως για όλους! Στην υπόθεση των καναλαρχών, για παράδειγµα, έγινε κάτι το εξαιρετικό! Οι διασκέψεις ορίζονταν η µία µετά την άλλη, οι τοποθετήσεις ήταν σύντοµες και έτσι η απόφαση βγήκε άµεσα! Μία που ξεκίνησε η συζήτηση στο ΣτΕ και µία που τελείωσε!
Αυτή τη φορά δεν πέρασε µια διετία, όπως στην περίπτωση του µνηµονίου (που όταν βγήκε η απόφαση, ο κόσµος είχε ξεχάσει την υπόθεση και όλα είχαν τελειώσει) ή όπως στις περικοπές των συντάξεων, που όχι µόνο είχαν προλάβει να επιβληθούν αλλά και να εισπραχθούν. Αυτή τη φορά ΟΛΑ έγιναν ΓΡΗΓΟΡΑ, ΑΜΕΣΑ και ΤΑΧΙΣΤΑ, για να µην προλάβουν να προσληφθούν οι νοσηλευτές και να µην προλάβουν να µπουν τα παιδάκια στους παιδικούς σταθµούς (από τα χρήµατα των καναλαρχών). Με απλά λόγια, αυτή τη φορά που η κυβέρνηση ήθελε να δαπανήσει τα χρήµατα των καναλαρχών υπέρ της κοινωνίας, το ΣτΕ έτρεξε όσο ποτέ, για να προλάβει να τα ακυρώσει ΟΛΑ!
Αλήθεια, αυτό πώς εξηγείται; Ο πολίτης που το βλέπει να συµβαίνει τόσο ξεκάθαρα µπροστά στα µάτια του, πώς το εξηγεί; Πώς έγινε αυτή τη φορά το ΣτΕ να αποφασίσει πιο γρήγορα και από τη σκιά του; Και γιατί συνέβη αυτό τώρα, που κρίνονταν τα λεφτά των καναλαρχών; Γιατί αυτή την αγωνία δεν την είχαν επιδείξει οι ανώτατοι δικαστές και στις προηγούµενες υποθέσεις που είχαν χειριστεί; Υπάρχει απάντηση; Να την ακούσουµε...
Τώρα... η κοινωνία
Από το πρώτο λεπτό της διαρροής της απόφασης του ΣτΕ αναφορικά µε τη συνταγµατικότητα του νόµου Παππά, η αντιπολίτευση επιδίωξε την αναγωγή της σε «καταλύτη των πολιτικών εξελίξεων», ζητώντας -και για αυτό το λόγο- εκλογές. Η απόφαση του ανώτατου συνταγµατικού δικαστηρίου εξάλλου αποτελεί µια καθαρή νίκη των καναλαρχών και του παλαιού συστήµατος, που η αντιπολίτευση στήριξε µε µανία όλη την προηγούµενη περίοδο. Τόσο η Ν∆ όσο και το ΠΑΣΟΚ µε το ΠΟΤΑΜΙ, που είχαν διαλέξει από νωρίς στρατόπεδο, αισθάνονται νικητές και ως νικητές βγήκαν να πανηγυρίσουν το 14-11, που άκουσαν την Τετάρτη το βράδυ. Μόνο που την ώρα που εκείνοι πανηγύριζαν, ο κόσµος αγανακτούσε!
Ο Ελληνας που είδε το µαύρο στην ΕΡΤ, που είδε το παιδί του να ξενιτεύεται, που είδε τη σύνταξή του να περικόπτεται 11 φορές, που έµαθε (χρόνια µετά!) ότι η χώρα του είχε παραιτηθεί από την εθνική της κυριαρχία... δεν πανηγύρισε µε την απόφαση του ΣτΕ. ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕ!!!
Γιατί είδε µπροστά στα µάτια του ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ την ολιγαρχία να επιβάλλει τελικά τους δικούς της κανόνες στη χώρα. Και επίσης είδε ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ τους καναλάρχες να αποφεύγουν να πληρώσουν αυτά που τους αναλογούν. Πιο ξεκάθαρα από ποτέ, ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, µπροστά στα µάτια του ελληνικού λαού παίχθηκε το ίδιο έργο, που στο τέλος κερδίζει ο πλούσιος.
■ Και αλήθεια, πιστεύουν στη Ν∆ ότι αυτή η εικόνα είναι ελκυστική για τον Ελληνα πολίτη;
■ Αλήθεια, πιστεύουν στο ΠΑΣΟΚ ότι το µήνυµα που φτάνει στην κοινωνία είναι ότι κέρδισε η νοµιµότητα; (Μα, πώς έγινε αυτό, αφού κέρδισαν αυτοί που λειτουργούσαν παράνοµα; Ας το εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους. Μπορούν;).
■ Και τέλος, αλήθεια πιστεύουν στο ΠΟΤΑΜΙ ότι οι πολίτες έχουν εξαγριωθεί µε την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να βάλει τους πλούσιους καναλάρχες να πληρώσουν; Αλήθεια, πιστεύει ο Σταύρος Θεοδωράκης ότι οι Ελληνες σκέφτονται σαν εκείνον;
Ο Ελληνας που είδε το µαύρο στην ΕΡΤ, που είδε το παιδί του να ξενιτεύεται, που είδε τη σύνταξή του να περικόπτεται 11 φορές, που έµαθε (χρόνια µετά!) ότι η χώρα του είχε παραιτηθεί από την εθνική της κυριαρχία... δεν πανηγύρισε µε την απόφαση του ΣτΕ. ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕ!!!
Γιατί είδε µπροστά στα µάτια του ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ την ολιγαρχία να επιβάλλει τελικά τους δικούς της κανόνες στη χώρα. Και επίσης είδε ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ τους καναλάρχες να αποφεύγουν να πληρώσουν αυτά που τους αναλογούν. Πιο ξεκάθαρα από ποτέ, ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, µπροστά στα µάτια του ελληνικού λαού παίχθηκε το ίδιο έργο, που στο τέλος κερδίζει ο πλούσιος.
■ Και αλήθεια, πιστεύουν στη Ν∆ ότι αυτή η εικόνα είναι ελκυστική για τον Ελληνα πολίτη;
■ Αλήθεια, πιστεύουν στο ΠΑΣΟΚ ότι το µήνυµα που φτάνει στην κοινωνία είναι ότι κέρδισε η νοµιµότητα; (Μα, πώς έγινε αυτό, αφού κέρδισαν αυτοί που λειτουργούσαν παράνοµα; Ας το εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους. Μπορούν;).
■ Και τέλος, αλήθεια πιστεύουν στο ΠΟΤΑΜΙ ότι οι πολίτες έχουν εξαγριωθεί µε την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να βάλει τους πλούσιους καναλάρχες να πληρώσουν; Αλήθεια, πιστεύει ο Σταύρος Θεοδωράκης ότι οι Ελληνες σκέφτονται σαν εκείνον;
∆ικαστική ήττα... επικοινωνιακή νίκη
Η αντίδραση της κυβέρνησης στη δηµοσιοποίηση της απόφασης του ΣτΕ ήταν άµεση. Τόσο η αιχµηρή -ιστορικής αξίας- ανακοίνωση της Ολγας Γεροβασίλη το βράδυ της Τετάρτης όσο και η γεµάτη αποφασιστικότητα εµφάνιση του αρµόδιου υπουργού Επικρατείας, Νίκου Παππά στην ΕΡΤ το πρωί της Πέµπτης έστειλαν ένα σαφές µήνυµα στον ελληνικό λαό, που µπορεί να συµπυκνωθεί στις εξής λίγες λέξεις: «Ναι, χάσαµε τη µάχη αλλά υποσχόµαστε ότι θα κερδίσουµε τον πόλεµο».
Και, φυσικά, µιλούν για τον πόλεµο µε τη διαπλοκή και το παλαιό σάπιο σύστηµα, που ποτέ άλλοτε δεν είχε πάρει τόσο ξεκάθαρη µορφή µπροστά στον Ελληνα ψηφοφόρο. Ο ελληνικός λαός κατάλαβε πολύ καλά το τι παίχθηκε το τελευταίο διάστηµα, όπως άλλωστε και το πώς είχαν σχηµατιστεί τα στρατόπεδα ενόψει της µεγάλης µάχης. Οπως φυσικά κατάλαβε πολύ καλά και το τι συµβολίζει αυτή η απόφαση του ΣτΕ. Και όµως, παρά την ξεκάθαρη δικαστική ήττα, βλέπει την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να µην αναδιπλώνεται και να µην προσπαθεί να τα βρει µε τους καναλάρχες αλλά αντίθετα να επιλέγει ΚΑΙ ΠΑΛΙ το δύσκολο δρόµο της σύγκρουσης µε τα µεγάλα εγχώρια συµφέροντα.
Και ας τη βρίζουν οι τηλε-δηµοσιογράφοι από το πρωί ως το βράδυ, και πάλι. Ας της κάνουν τον πιο προπαγανδιστικό και χυδαίο πόλεµο που έχουν κάνει ποτέ τα µίντια σε εκλεγµένη κυβέρνηση. Ας συνεχιστεί το µιντιακό πραξικόπηµα της παραπληροφόρησης, που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και µήνες.
ΦΥΣΙΚΑ και τα αντιλαµβάνονται όλα αυτά οι κυβερνητικοί παράγοντες. Οµως, παρά τις επαπειλούµενες δεδοµένες τηλε-συνέπειες, στην ίδια σκληρή συγκρουσιακή γραµµή επιµένουν. Γιατί; Μα, γιατί όλα αυτά είναι υπέρ τους στην κοινωνία!
Η αντίδραση της κυβέρνησης στη δηµοσιοποίηση της απόφασης του ΣτΕ ήταν άµεση. Τόσο η αιχµηρή -ιστορικής αξίας- ανακοίνωση της Ολγας Γεροβασίλη το βράδυ της Τετάρτης όσο και η γεµάτη αποφασιστικότητα εµφάνιση του αρµόδιου υπουργού Επικρατείας, Νίκου Παππά στην ΕΡΤ το πρωί της Πέµπτης έστειλαν ένα σαφές µήνυµα στον ελληνικό λαό, που µπορεί να συµπυκνωθεί στις εξής λίγες λέξεις: «Ναι, χάσαµε τη µάχη αλλά υποσχόµαστε ότι θα κερδίσουµε τον πόλεµο».
Και, φυσικά, µιλούν για τον πόλεµο µε τη διαπλοκή και το παλαιό σάπιο σύστηµα, που ποτέ άλλοτε δεν είχε πάρει τόσο ξεκάθαρη µορφή µπροστά στον Ελληνα ψηφοφόρο. Ο ελληνικός λαός κατάλαβε πολύ καλά το τι παίχθηκε το τελευταίο διάστηµα, όπως άλλωστε και το πώς είχαν σχηµατιστεί τα στρατόπεδα ενόψει της µεγάλης µάχης. Οπως φυσικά κατάλαβε πολύ καλά και το τι συµβολίζει αυτή η απόφαση του ΣτΕ. Και όµως, παρά την ξεκάθαρη δικαστική ήττα, βλέπει την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να µην αναδιπλώνεται και να µην προσπαθεί να τα βρει µε τους καναλάρχες αλλά αντίθετα να επιλέγει ΚΑΙ ΠΑΛΙ το δύσκολο δρόµο της σύγκρουσης µε τα µεγάλα εγχώρια συµφέροντα.
Και ας τη βρίζουν οι τηλε-δηµοσιογράφοι από το πρωί ως το βράδυ, και πάλι. Ας της κάνουν τον πιο προπαγανδιστικό και χυδαίο πόλεµο που έχουν κάνει ποτέ τα µίντια σε εκλεγµένη κυβέρνηση. Ας συνεχιστεί το µιντιακό πραξικόπηµα της παραπληροφόρησης, που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και µήνες.
ΦΥΣΙΚΑ και τα αντιλαµβάνονται όλα αυτά οι κυβερνητικοί παράγοντες. Οµως, παρά τις επαπειλούµενες δεδοµένες τηλε-συνέπειες, στην ίδια σκληρή συγκρουσιακή γραµµή επιµένουν. Γιατί; Μα, γιατί όλα αυτά είναι υπέρ τους στην κοινωνία!
Ο Ελληνας µισθωτός καταλαβαίνει...
Η µάχη στο ΣτΕ αναδείχθηκε από την αντιπολίτευση ως το κοµβικό αντιπολιτευτικό σηµείο της χρονιάς! Πριν από λίγους µήνες, ως τέτοιο εθεωρείτο η δεύτερη αξιολόγηση µε τα εργασιακά (όπου πραγµατικά ήλπιζαν να πέσει η κυβέρνηση). Οι εξελίξεις του Αυγούστου, όµως, άλλαξαν την ατζέντα... προς το τηλεοπτικότερο. Οι ίδιοι οι καναλάρχες -σε αγαστή συνεργασία µε την αντιπολίτευση- έκαναν το δικό τους θέµα κυρίαρχο στη χώρα και σχεδόν µοναδικό! Εκεί έστρεψαν το λαϊκό ενδιαφέρον. Αυτό το ζήτηµα ήθελαν να µάθει όλος ο ελληνικός λαός. Γιατί θεωρούσαν ότι στο δικαστήριο θα κερδίσουν και ήθελαν «γεµάτη εξέδρα» κατά την ανάδειξη του νικητή.
Τώρα, πάµε στα γεγονότα: Οντως κέρδισαν. Και όντως «η εξέδρα ήταν γεµάτη». Οντως, όλοι οι Ελληνες περίµεναν να µάθουν την απόφαση του ΣτΕ. Και την έµαθαν. Οµως, στην απόφαση ΦΥΣΙΚΑ οι Ελληνες πολίτες δεν είδαν την αποκατάσταση της δήθεν νοµιµότητας (όπως έλεγε η αντιπολίτευση) αλλά ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ Α∆ΙΚΙΑ που θα µπορούσαν ποτέ να φανταστούν! Γιατί το συµπέρασµα για τον απλό πολίτη δεν µπορεί να είναι άλλο από το προφανές! «Μα, το να πληρώνει ο λαός είναι συνταγµατικό, ενώ το να πληρώνουν οι καναλάρχες... όχι; Από πότε;» Ή καλύτερα... «Ως πότε;».
Ο Ελληνας µισθωτός σήµερα καθόλου δεν πανηγυρίζει, όπως πίστευαν οι επικοινωνιολόγοι του Κυριάκου. Το αντίθετο... ΑΓΑΝΑΚΤΕΙ, απορεί και τρελαίνεται µε αυτά που βλέπει. ΕΞΟΡΓΙΖΕΤΑΙ που είδε και πάλι το χρήµα να κερδίζει τη δηµοκρατία. Απορεί µε τη δικαστική απόφαση, που διέταξε να µην ενισχυθούν οι αδύναµοι αλλά να επιστρέψουν τα χρήµατα στις τσέπες των πλούσιων επιχειρηµατιών! Ψάχνει απαντήσεις στον παραλογισµό αλλά δεν βρίσκει. Γιατί είναι πράγµατι παράλογο και σουρεαλιστικό όλο το σενάριο. Οµως, παρότι δεν βρίσκει τις απαντήσεις, καταλαβαίνει πολύ καλά το τι γίνεται...
Η απόφαση γυρίζει µπούµερανγκ
Οσο παραµένει στην κορυφή της ατζέντας το θέµα των τηλεοπτικών αδειών, τόσο η κυβέρνηση θα συνεχίσει να έχει το ρόλο του κατήγορου της διαπλοκής και η αντιπολίτευση το ρόλο του υπερασπιστή της. Ειδικά, µάλιστα, µετά από την απόφαση του ΣτΕ, που εξόργισε τον απλό κόσµο, συµβολίζοντας την υπεροχή των µιντιακών δυνάµεων, οι συγκεκριµένοι -βολικοί για την κυβέρνηση- ρόλοι γίνονται περισσότερο διακριτοί ακόµη στο πολιτικό πεδίο. Ετσι, όσο περισσότερο ο κόσµος ασχολείται µε το συγκεκριµένο θέµα, τόσο περισσότεροι πολίτες καλούνται (και θα κληθούν το επόµενο διάστηµα) να επιλέξουν µεταξύ εκείνου που πολεµά τη διαπλοκή και εκείνου που την υπερασπίζεται. Και όσο περισσότερο επενδύει η Ν∆ πάνω σ’ αυτό για να ζητάει µετ’ επιτάσεως εκλογές, τόσο οι πολίτες που θα σχηµατίζουν άποψη θα αυξάνονται. Αυτό λέει η λογική της επικοινωνίας. Ο µιντιακός τυφώνας που σήκωσαν τα κανάλια τους προηγούµενους µήνες το πέτυχε αυτό. Να συζητηθεί το θέµα σε κάθε ελληνικό σπίτι. Τώρα, µένει να δουν (τα κόµµατα της αντιπολίτευσης) τι θα θερίσουν...
Οσο παραµένει στην κορυφή της ατζέντας το θέµα των τηλεοπτικών αδειών, τόσο η κυβέρνηση θα συνεχίσει να έχει το ρόλο του κατήγορου της διαπλοκής και η αντιπολίτευση το ρόλο του υπερασπιστή της. Ειδικά, µάλιστα, µετά από την απόφαση του ΣτΕ, που εξόργισε τον απλό κόσµο, συµβολίζοντας την υπεροχή των µιντιακών δυνάµεων, οι συγκεκριµένοι -βολικοί για την κυβέρνηση- ρόλοι γίνονται περισσότερο διακριτοί ακόµη στο πολιτικό πεδίο. Ετσι, όσο περισσότερο ο κόσµος ασχολείται µε το συγκεκριµένο θέµα, τόσο περισσότεροι πολίτες καλούνται (και θα κληθούν το επόµενο διάστηµα) να επιλέξουν µεταξύ εκείνου που πολεµά τη διαπλοκή και εκείνου που την υπερασπίζεται. Και όσο περισσότερο επενδύει η Ν∆ πάνω σ’ αυτό για να ζητάει µετ’ επιτάσεως εκλογές, τόσο οι πολίτες που θα σχηµατίζουν άποψη θα αυξάνονται. Αυτό λέει η λογική της επικοινωνίας. Ο µιντιακός τυφώνας που σήκωσαν τα κανάλια τους προηγούµενους µήνες το πέτυχε αυτό. Να συζητηθεί το θέµα σε κάθε ελληνικό σπίτι. Τώρα, µένει να δουν (τα κόµµατα της αντιπολίτευσης) τι θα θερίσουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου